Disparition de Zéphir Bosc

Zefir BOSC

(per Joan Fourié)

La despartida d’un amic

Le majoral roergàs Zefir Bòsc se moriguèt dins le siu ostal d’Espèirac a la fin del mes de novembre a qualquas setmanas de sos 93 ans. Aviá participat mai d’un còp a la felibrejada de Scèus ont siaguèt laureat de sos jòcs florals e èra vengut a divèrsas sesilhas dels Amics de la lenga d’òc quand les acamps se tenián a la facultat del Panteon. Faguèri sa coneissença en 1984 per la Santa Estèla de Scèus e desempuèi una franca amistat nos ligava.

Ancian pastre puèi factor, puèi recebeire de la Pòsta se retirèt dins la contrada d’Entraigas e consacrèt tot son temps a complir una òbra de poèta, de contaire e d’istorian. Fòrça actiu s’apassionava per la literatura occitana e, fins a sa despartida, decessèt pas de publicar (tres libres d’el sortiguèran en 2020!). Z. Bòsc amolonava les guierdons e las rescompensas. Atal ne glanèt un bèl molon als concors annadièrs de l’Academia dels jòcs florals e dins un flòc de societats literàrias, sens debrembar le Felibrige.

L’òbra de Z. Bosc es d’en primièr poesias (Al caire del terrador, Asuelhs reguergues), puèi recuèlhs de contes (Contes de la Nalta Viadena, Contes e racontes del país ribièiròl) una tièra d’estudis consacrats a son encontrada roergata, sens oblidar un libròt de cançons mesas en musica per David Julien (Cants d’amont e d’aval). En tot un trentenat de títols ont senhoreja tot l’amor que portava a sa pichona patria.

Es pas possible de desseparar Z. Bòsc de son terraire dont aviá una coneissença prigonda, pastada de contactes, de rescontres, d’amistats, de recèrcas tanben e d’escotas. Furnaire impenitent èra curiós de tot e, sa vida tota, amassèt un pielòt de libres, de fotografias, de cartas postalas, d’archius divèrses ont aimava de posar amb una clarvesença d’umanista format a la ruda escòla de la vida.

Car Zefir, l’atge es vengut e avètz retrobat vòstres fraires e sòrs, totes crestians de la primièra ora. Nos daissatz una òbra pesuga de viscut e le remembre d’un vièlh amic que mercandejava pas la siuna amistat. Le còr entristesit vos disi al reveire. Vos oblidarai pas.