LA CRISI DE L’OCCITANISME : QUE FAR ?

LAS IDEIAS DE DOMERGUE SUMIEN : DE LEGIR, DE DISCUTIR

L’annada 2015 foguèt catastrofica per nosautres, los occitanistes : mòrt de la carta europenca, abséncia de tot projecte de lei tocant la lenga e manifestacions decebreiras (Santa Estela, Anem òc ...) Es vertadierament impossible de negar que l’occitanisme es en crisi. Alavetz, de que far ? N’i a que pensan : pas res ! Una accion politica que que siá seriá d’intrada condemnada e lo destin de la lenga seriá de morir lentament mas inexorablament coma lo latin (encara al sègle detz e nòu, lo jove Artur Rimbaud fasiá de verses latins !) Viva las festas folcloricas, lo tutú panpan (pasmens denonciat per tant de nosautres), viva nòstres escrivans (lèu, mai d’escrivans que de legeires ?) "D"un pòble fier e libre, sem bessai (segurament ?) la finicion..." Per d’autres, aprèp una analisi severa mas justa, cal tornar fondar nostra accion. Atal, Domergue Sumien publiquèt dins lo numero 1044 de la Setmana (19 de febrier-3 de març, p.12) un article fòrça interessant. Çai-aprèp de larges extrachs de legir amb una granda atencion e de discutir. Esperam de reaccions, positivas o negativas. Fauta de discutidas dins los acamps messadiers de la Societat dels Felibres de Paris, nòstre site es un luòc apropriat per s’exprimir sus nòstre avenidor : una catastròfa inevitabla o una renaissença ?

LA REALITAT DE LA CRISI SEGON DOMERGUE SUMIEN

Vesem un envielhiment dei militants occitanistas, una manca de joines, una manca d’ambicion, una eternizacion dei esquèmas vièlhs que foncionan pas, una impossibilitat d’impausar un rapòrt de fòrça, un pes feble dins l’opinion (... La darriera "granda" lanifestacion "Anem òc" a Montpelhièr mostret l’envielhiment, la baissa dels militants, la division e lo localisme estrech de quauques dirigents occitanistas (...) Amb una vision limitada, la sortida de crisi arribarà benlèu pas. E l’occitan, tròp feble e mau defendut risca de morir definitivament. Se sortèm de la crisi, aquò suspausa que leis Occitanistas despassaràn lo movement de mòrt de l’occitan (çò que implica) una rompedura radicala d’ambe los blocatges actuaus.

7 PISTAS PER UNA SORTIDA DE CRISI

1-Instalar un rapòrt de fòrça (...) Arrestem de pantaiar e regardem la realitat : lo francés tua l’occitan dins un conflicte ; l’occitan retrobarà son usatge dins un conflicte.

2-Organizar las familhas dins de nuclèus de parlant actius (que) pòdon èsser de vesinanças o de rets. Es solament ambe de parlants concrets que podèm entendre puei l’occitan a l’escòla, dins la vida publica e dins los mèdias (...)

3-Favorisar la formacion e la promocion constanta de joines (sol biais per) la transmission dau saber occitanista ai generacions novèlas.

4-Impausar una creacion pus diversa e pus audaciosa en lenga occitana, dins totei leis estils populars, sensa restriccion.

5-Rendre la lenga occitana accessibla a de millions de gents, gràcias a una varietat estandard clara, amb una nòrma univoca, aplicada e respectada per totei (...) L’antinormisma rend la lenga pauc accessibla e dificilament difusabla.

6-Impausar la solidaritat d’organizacion entre leis occitanistas de totei las regions amb una volontat reala de s’implantar pertot del’Atlantic ais Aups (e pas solament en Bearn o en Lengadoc).

7-Politizar la question occitana en tèrmes de nacion, de liberacion nacionala. Lo prumier responsable de la baissa de l’occitan es ben l’Estat francés que veicula una ideologia de la nacion francesa, amb una lenga unica au servici d’una nacion unica. Lo sauvament de l’occitan passa per una rompedura radicala d’ambe l’ideologia de la nacion francesa. L’occitan pòt pas subreviure "en França" (...)

CARS VISITAIRES DE NÒSTRE SITE, ESPERAM VÒSTRES COMENTARIS !